در اين كتاب تاريخي ناميدن نقاط جغرافيايي با نامهاي وصفي مانند «درياي گياه» به جاي جلگههاي شمالي اروپا و «سرزمين گود» به جاي دره تفليس، «كوههاي سفيد» به جاي كوههاي قفقاز، «كوه بلورين» به جاي دماوند و «درياي كبود» به جاي درياي سياه و نظاير آن، ابهام خواننده را به دنبال دارد.
در باب بعضي از نامهاي ديگر مذكور در كتاب نيز ميتوان با ملاحظاتي اظهار كرد كه «ارپيگ» يا «هارپاگوس» به نظر يوستي (دانشمند اهل ماد) حتي از خاندان شاهي بوده و معلوم نيست چرا مولف او را ارمني دانسته، مادها و ارمنيها با اينكه هر دو از قوم ايراني بودهاند؛ ولي قوم واحد بهشمار نميرفتهاند.
اين كتاب در هفت بخش تنظيم شده است كه ميتوان به شناخت كوروش، آغاز كودكي در كوهستان، سوگند كوروش، گنج كرزوس، در آتش باختري، بابل سقوط ميكند، دعوت مغ و پايان كار اشاره كرد.
فهرست اعلام، پايان بخش اين كتاب تاريخي است كه خوانندگان را با واژههاي اصلي اين كتاب آشنا ميكند.