رمان «رنج‌هاي ورتر جوان»، رماني است در قالب نامه كه يوهان ولفگانگ فون گوته، شاعر و نويسنده آلماني در سال 1774 آن را بدون ذكر نام خودش منتشر كرد.
اين رمان شرحي است از گسيختگي رواني و خودكشي هنرمندي جوان بر اثر عشقي بي‌فرجام و غم‌انگيز و همچنين شرحي است از اندوه ورتر جوان كه ناشي از حساسيت او به مصائب اين جهان است.
آنچه گوته در اين رمان توصيف مي‌كند سرخوردگي ورتر نيز هست؛ او نمي‌تواند احساسات خود را به خوبي بيان كند.
شخصيت اصلي اين رمان ورتر است كه منتقدان گفته‌اند او تجسم زندگي شخصي گوته است. يوهان ولفگانگ فون گوته در دوره‌اي از زندگي خود در شهر كوچك وتسلار، دوره كارآموزي وكالت را مي‌گذراند و همان جا بود كه دلبسته دختري به نام شارلوت بوف شد.
گوته رمان عاشقانه «رنج‌هاي ورتر جوان» را طي چهار هفته و در نتيجه‌ مكاتبات خود با نامزد شارلوت بوف نوشت.
پايان رمان صحنه‌اي است كه ورتر تپانچه‌ خود را پر مي‌كند و آخرين ليوان نوشيدني‌اش را سر مي‌كشد. اما باز در همين صحنه او همچنان ناتوان از بيان احساس خود نسبت به معناي مرگ است.
از رمان عاشقانه «رنج‌هاي ورتر جوان» به عنوان بزرگ‌ترين موفقيت ادبي گوته ياد كرده‌اند، به گونه‌اي كه در بين آثارش از همه بيشتر به زبان‌هاي ديگر ترجمه شده است.
نقل كرده‌اند كه متن فرانسوي اين اثر را ناپلئون، امپراطور فرانسه بيش از هفت بار خوانده است.
اين رمان را پيش از اين و از سال 1303 تاكنون چندين بار به فارسي ترجمه كرده‌اند كه يكي از آخرين ترجمه‌هاي آن را نصرالله فلسفي انجام داده است.
ترجمه فعلي اين رمان را محمود حدادي انجام داده و نشر ماهي آن را 220 صفحه با شمارگان 2 هزار نسخه و قيمت 2400 تومان منتشر كرده است.