16 مرداد 1388

مجموعه قصه‌هاي بهاره‌اله بخش بدون هيچ توضيح يا مقدمه‌اي از نويسنده و شاعر شروع مي‌شود طوري كه شايد در نگاه اول، داستان «چيزي هست كه بايد فراموش كني»، دنباله قصه اول «مي‌ترسي نگار؟» به نظر آيد.
راوي در تمام قصه‌ها يك خانم است كه تكه‌هاي خاطره‌هايش را كنار هم مي‌چيند و به زمان حال مي‌رسد.
او تلخ مي‌بيند و مقداري هم معترض است هر چند اعتراضش را بروز نمي‌دهد.
«بغض در خيابان‌هاي كاغذي»، «تاپو»، «هبوط آزاد»، «نصف طلايي، نصف سياه - سفيد»، «عاشقانه‌هاي سپيد»، «اينجا: خط پايان»، «شبكه كف كرده» و «روايت nام» نام ديگر داستان‌هاي اين كتاب است.
در قصه عاشقانه‌هاي سپيد اين كتاب مي‌خوانيم:
«نقطه‌ها هميشه ملاك اندازه‌هاست، فقط يك الف بود كه چهار نقطه داشت. 3 تا براي قامت و يكي خال روي گونه .... اما امروز نقطه‌اي روي گونه سپيد ميم نشسته بود كه دست در دست الف بچه‌اي به مدرسه مي‌رفت. رقص برگ‌هاي زرد و نارنجي كنار جدول سياه و سفيد خيابان، حس صداي كشيدن قلم جوهري بود روي كاغذ بي‌خط، تو بودي، آن پسرك و ماشين، آن طرف خيابان كسي پشت فرمانش ننشسته بود.»
كتاب «خط ترمز روي گيج‌گاه زن» را نشر رسش در 92 صفحه و هزار و 500 شمارگان با قيمت هزار و 600 تومان روانه بازار كتاب كرده است.

خبرگزاری فارس

درخواست کتاب	راهنماي خريد	سبد خريد	چاپ صفحه	ارسال به دوست