24 ارديبهشت 1387

«ميچ آلبوم» نويسنده جوان و خلاق آمريكايي دو رمان معروف دارد؛ «سه‌شنبه‌ها با موري» و «يك روز ديگر»، او قهرمان‌هاي داستانش را به عمق پندارهاي مذهبي و ماوراء الطبيعه مي‌كشاند، آدم هاي تنها و شكست خورده آثار او در نهايت استيصال و در هم ريختگي بالاخره در لحظه‌اي خاص به سفري ذهني‌ ماورايي مي‌روند، اتفاقي عجيب برايشان رخ مي‌دهد و به نوعي معرفت دروني مي‌رسند._

 رمان «يك روز ديگر» به مردي شكست خورده و نااميد مي‌پردازد، قهرمان مچاله شده داستان مردي ميان سال است كه نه هرگز قهرمان بيس بال شده، نه پدري خوب بوده و نه همسري مناسب.

«چارلي بنه تو» به انتها رسيده، او براي خودكشي به زادگاهش مي‌رود، تصادف مي‌كند و چشم نيمه جانش را به خانه پدري مي‌كشاند آنچه در خانه مادي مي‌بيند، بيشتر به يك خواب مي‌ماند. مادر، همان مادي كه چارلي در تمام زندگي به او بي‌توجه بود دوباره زنده شده است...

سفر دروني چارلي با مادرش آغاز مي‌شود، او هرجا و از زبان هر كس (عموما مردگان) بخش‌هايي از واقعيت خود و مادرش را پيدا مي‌كند و به اين واسطه معايب و كجي‌هاي خود و زندگي‌اش را كشف مي‌كند، حقايق پي‌درپي در مغز «چارلي بنه‌تو» ضربه مي‌زنند، همان حقايقي كه او هرگز نخواست آن‌ها را ببيند...

«يك روز ديگر» داستان يك روز واقعي است. روزي كه «چارلي بنه‌تو» در آن با كسي كه دوستش دارد (مادر) زندگي مي‌كند و از ابتدا تا انتهاي آن روز با «خويشتن خويش» روبه‌رو مي‌شود، او از اين روز به معرفت جسم و روح خويش مي‌رسد و تبديل مي‌شود به آدمي كه بايد باشد. 

لحن روايي اين داستان بسيار باور‌پذير و صميمانه است، كل داستان از سوال يك نويسنده آغاز مي‌شود و بعد پاسخ «چارلي بنه‌تو» به آن نويسنده كه كل رمان را در بر مي‌گيرد، به واقع بعد از سوال نويسنده (كه چاشني شروع رمان است) كل كتاب مونولوگي طولاني است از زبان شخصيت اصلي داستان و شايد همين مونولوگ‌(تك گويي) قهرمان داستان از خاطراتش است كه به اثر رنگ و بويي رئال و باور‌پذير مي‌دهد.

«بگذار حدس بزنم. مي‌خواهي بداني چرا سعي كردم خودم را بكشم؟ مي‌خواهي بداني چطور زنده مانده‌ام، چرا ناپديد شدم. تمام اين مدت كجا بودم. اما اول از همه مي‌خواهي بداني چرا سعي كردم خودم را بكشم، درست است؟ عيبي ندارد. مردم اين كار را مي‌كنند. آن‌ها خودشان را با من مقايسه مي‌كنند. انگار جايي در دنيا خطي كشيده شده و اگر تو هرگز از آن رد نشوي، هيچ وقت تصميم نمي‌گيري خودت را از يك ساختمان پرت كني يا يك قوطي قرص ببلعي ‌اما اگر از آن خط عبور كردي، اجازه اين كار را داري. مردم فكر مي‌كنند من از آن خط رد شده‌ام...»‌(صفحه 13).

«يك روز ديگر» را مي‌توان جزو رمان‌هاي اجتماعي طبقه‌بندي كرد؛ يك رمان اجتماعي كه با اتكا و استناد به ماوراء مخاطب را به سفري ذهني مي‌برد. 

رمان «يك روز ديگر» به تازگي توسط نشر كاروان به چاپ رسيده است.