ویلیام سامرست موآم نویسنده برجسته انگلیسی، بیش از همه با لبه تیغ و هنر داستان نویسی مشهور است اما این از محبوبیت دیگر اثارش نمی كاهد .
سامرست موآم داستاننویس و نمایشنامهنویس انگلیسی در كتاب "حاصل عمر" (Summing up) كه آن را در سال 1938 منتشر كرد، زندگی حرفه ای اش در زمینه ادبیات و تئاتر شرح میدهد.
"حاصل عمر" اگرچه یكی از از كتابهای مطرح كارنامه ادبی موام است ولی در ایران چندان شناختهشده نیست و این ترجمه میتواند به آشنایی بیشتر مخاطبان ادبیات با زندگی این نویسنده كلاسیك كه در قالب كتابش روایت میشود، یاری رساند.
در بخشی از این كتاب میخوانیم: "كوچك اندام بودم، قدرت تحملم زیاد، اما نیروی جسمانیم كم بود. لكنت زبان داشتم، خجالتی بودم، نحیف و نزار بودم. استعدادی باز را كه در زندگی روزمره انگلیسیها، حائز اهمیت فراوانی است، نداشتم، نمی دانم به این دلایل بود یا طبیعتم چنین بود كه به طور غریزی، از آدم های دیگر گریزان باشم.
تك تك آدمها را دوست می داشتم، اما هیچگاه به حضور در جمع آنان اشتیاق چندانی نداشتم. هیچگاه در نظر اول از كسی خوشم نیامده است؛ گمان نمی كنم هرگز در كوپه قطار با كسی كه نمیشناختم حرف زده باشم یا با همسفری در كشتی سخن گفته باشم، مگر آنكه او سر حرف را باز كرده باشد. گمان نمی كنم پسری دوست داشتنی بوده باشم."