چاپ اول كتاب «صراط‌اليقين» اثر حاج شيخ حسن ترسلي كاشاني از سوي انتشارات دليل‌ما منتشر و روانه بازار نشر شد.\
كتاب حاضر، از جمله كتاب‌هايي است كه درباره يقين و راه رسيدن به آن تاليف شده و آيات قرآن و روايات اهل‌بيت(ع) را در هر مورد به دقت بررسي و در عين حال با بياني ساده و قلمي روان كه قابل فهم و استفاده عام باشد، به تحرير در آورده است.
بر اساس مطالب كتاب، پيشواي متقين اميرالمومنين علي(ع) در خطبه‌اي مي‌فرمايد: «بدانيد كه پرهيزگاري سرا و قلعه‌اي است با عزت، و معصيت و نافرماني سرا و قلعه‌اي است، با ذلت. منع نمي‌كند اهلش را از مكاره و عقوبات، و محافظت نمي‌كند كسي را كه پناه بر او برد. آگاه باش كه به پرهيزگاري بريده مي‌شود نيش عقرب گناهان و به اعتقاد يقين جازم، دريافته مي‌شود منتهاي مرتبه رضوان.»
محدث عالي مقام، علامه مجلسي(ره) نيز مي‌فرمايد: «كلمه تقوي ريشه‌اش وقايه است و در لغت بدان معنا است كه آدمي در نگهداري خويش فراوان بكوشد و در عرف معنايش آنكه آدمي خود را از آنچه به آخرت او زيان دارد نگهدارد و تنها به كارهاي سودمند جهان آخرت بپردازد و آن را سه مرتبه است: مرتبه اول: آنكه با درست كردن عقايد ايماني خود، جان خود را از عذاب جاودان نگهدارد. مرتبه دوم: آنكه از هرچه گناه است، اجتناب جويد و همين معنا است كه در نزد اهل شرع معروف است. مرتبه سوم: نگهداري دل است، از هرچه آن را از حق مشغول كند و اين درجه مخصوص بندگان خاص خدا است بلكه درجه خاص‌الخاص است.»
نويسنده در ادامه اين‌گونه مي‌نگارد: «از حضرت صادق(ع) پرسش شد از معني تقوي! ايشان فرموند: هرجا امر خداست حاضر باشي و جائي كه نهي خداست حاضر نباشي؛ يعني امرهاي خدا را بجا آوري و نهي‌هاي او را ترك كننده باشي. بنابر اين تقوي را دو جهت است: اول اكتساب طاعات و امتثال اوامر الهي به اينكه سعي كني واجبي از تو ترك نشود(و واجبات عبارت است از امري كه در انجام ندادنش سخط و خشم پروردگارعالم است) و در مرتبه دوم سعي كني مستحبات را تا آنجا كه بتواني ترك نكني(و مستحب عملي است كه در بجا آوردنش ثواب است ولي در تركش عقاب نيست). جهت دوم تقوي اجتناب از محرمات و ترك نواهي پروردگار است به اينكه در محرمات و نواهي او به اينكه از چيزهايي كه بجا آوردنش موجب خشم و سخط اوست خودداري نمائي(حرام عملي است كه در انجام دادنش عقوبت است) و در مرتبه دوم سعي كني مكروهات را نيز ترك نمائي(مكروه كاري است كه انجام ندادنش بهتر و ترك آن مطلوب شارع مقدس است ولي در فعل، عقابي نيست) كسي كه طالب سعادت و مقام شامخ تقوي است بايد كه جهت دوم تقوي را كه پرهيز از محرمات و گناهان است بيشتر اهميت دهد؛ زيرا اگر از محرمات پرهيز كرد عمل خويش به هر مقدار كه باشد پذيرفته و او را به خداوند نزديك مي‌گرداند «انما يتقبل‌الله من‌المتقين؛ يعني جز اين نيست كه خداوند از پرهيزگاران مي‌پذيرد.(مائده، آيه 27)»
تنها راه رسيدن به درجات خوشبختي و تنها راه رستگاري از دركات هلاكت و بدبختي، تقوي و پرهيزگاري است، لذا شيعه واقعي كسي است كه از همه پرهيزگارتر و خدا ترس باشد. حضرت صادق(ع) به مفضل‌بن عمر فرمود: «اگر مي‌خواهي اصحاب مرا بشناسي به كسي بنگر كه از گناهان زياد پرهيز مي‌كند و از آفريدگار خود زياد مي‌ترسد و ثوابش را اميدوار است؛ پس ايشان اصحاب منند.»
حضرت صادق(ع) در روايت ديگري مي‌فرمايد: «از ما نيست و كرامتي نزد ما ندارد كسي كه در شهر يكصد هزار نفري(يا بيشتر) باشد و در آن شهر(از غير شيعه) از او با ورع‌تر باشد» يعني شيعه اهل‌بيت(ع) بايد از همه در ايمان و عمل و تقوي و ورع بهتر باشد چنانچه خداي تعالي از ايشان تعبير به «خيرالبريه» كرده و مي‌فرمايد: «ان‌الذين آمنوا و عملوا‌الصالحات اولئك هم خيرالبرية؛ كساني كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند پس ايشان بهترين خلقند.» (بينه، آيه 8)
از رسول خدا(ص) نيز مروي است كه خيرالبريه شيعيان علي(ع) هستند. حضرت رسول(ص) فرمودند: «يا علي "خيرالبرية" تو و شيعيانت هستيد، تو و شيعيانت در روز قيامت مي‌آييد در حالي كه به آنچه خداي تعالي به شما داده است راضي هستيد و پسنديده شده خداييد.»
در بخشي از كتاب در شرح احوالات مصنف چنين آمده است: «حاج شيخ حسن ترسلي كاشاني در سال 1301 هجري شمسي در شهرستان كاشان در محله امامزاده طاهر منصور(ع) در يك خانواده مذهبي ديده به جهان گشود. مقدمات علوم حوزوي را در شهر اصفهان در نزد اساتيد بنام آن زمان فرا گرفت. بعد از تكميل مقدمات براي ادامه تحصيل به حوزه علميه عراق شهر سامراء(سر من راي) به سال 1365 هجري قمري مهاجرت نمودند كه در آن زمان قسمت مهمي از حوزه علميه عراق در اين شهر قرار داشت و همچنين تحت نفوذ مراجع بنام آن زمان از جمله حضرت آيت‌الله سيدابوالحسن اصفهاني بود. هنوز يك سال و چند ماه از اقامت ايشان در عراق نگذشته بود كه رحلت مرجع جهان تشيع حضرت آيت‌الله حاج سيدابوالحسن اصفهاني باعث شد ايشان به اصفهان مراجعت نمايند. مدتي بعد از اصفهان به قصد زيارت حضرت رضا(ع) به مشهد مشرف شدند و در همين سفر تصميم گرفتند كه در مشهد بمانند و در جوار نوراني آن امام همام به تحصيل بپردازند. ايشان در درس خارج فقه و اصول از محضر اساتيد مشهور آن زمان بهره بردند. از محضر اساتيدي چون ميرزا احمد مدرسي و در درس اصول مرحوم حاج شيخ محمدرضا كلباسي و همچنين در بحث توحيد در درس استاد آن زمان مرحوم علي‌اكبر صدرزاده و حاج ميرزا جواد آقاي تهراني، معلم و مدرس اخلاق و همچنين حاج آقاي مرواريد بهره بردند.»
چاپ اول كتاب «صراط‌اليقين» در شمارگان 3000 نسخه، 295 صفحه و بهاي 40000 ريال راهي بازار نشر شد.
