پدروپارامو، مالكي بود كه در شمال مكزيك، از جاه وجلال برخوردار بود. وي با داشتن دارايي و املاك بي‌شمار، فرزندانش را براي تحصيل به اروپا فرستاده و زمين‌هايش را به اختيار مباشر، رها كرده بود.
او نمونه مالك متوسطي است كه در خالسيكو مي‌زيست، رولفو در اين كتاب، چهره دقيق پدروپارامو را به ياري حافظه جمعي ترسيم مي‌كند.
پدروپارامو از گذشته‌هاي دور، زميني را از پدرش به ارث برده است. پدر كه به دست كشاورزي كشته شده بود فرزند خود را با دلي مملو از نفرت و بدخواهي نسبت به مردم سرزمينش، تنها گذاشته است.
پدروپارامو در اين كتاب، جواني بي‌باك و شاد، با تكيه بر جاه‌طلبي و كينه، مهار امور را پس از پدر به دست مي‌گيرد.
او با برخورداري از قدرت مطلق، زمين‌داران را يا مي‌خرد يا مورد تعقيب قرار مي‌دهد و از ميدان به در مي‌كند، دست به جعل اسناد مي‌زند و هر جا لازم باشد، زور و خشونت را به كار مي‌گيرد.
نويسنده در اين كتاب، اسطوره را به گونه‌اي طنز‌آميز توصيف مي‌كند.
در اين كتاب سخنگويي بر آن است تا به ياري ظاهر روايتي آن داستان خود را بازگو كند. در حقيقت تكه‌اي از داستاني است كه يكي از صداهاي بسيار رمان، يكي از پسران پدرو پارامو به نام خوان پرسيادو، نقل مي‌كند.
اين كتاب را احمد گلشيري به فارسي برگردانده است. او ترتيب زماني در اين رمان را چندان مهم نمي‌داند و كتاب را همچون مجموعه‌اي از اسطوره مي‌داند كه به سادگي سعي دارد آنچه را در اختيار دارد، ارائه دهد.
خوان رولفو نويسنده، در اين كتاب خودپرستي پدرو پارامو را مسئول حال و روز جهانش مي‌داند. از نظر رولفو، پدرو پارامو، نماد قدرت، بالاترين نقطه هرم جامعه است.
كتاب «پدروپارامو» پنجمين كتاب از مجموعه شاهكارهاي كوتاه نشر آفرينگان است.
چاپ پنجم اين كتاب در 219 صفحه، با شمارگان 2200 نسخه و به قيمت 3 هزار و 200 تومان منتشر شده است.

 

 

خبرگزاری فارس