در اين كتاب با رويكردي نو، موضوع جامعه‌شناسي بحث و بررسي مي‌شود و به جاي مجزا ديدن مراحل تحول تفكر اجتماعي،‌ اين علم در يك پيوستار مشاهده مي‌شود.
بدين ترتيب نقاط اشتراك و افتراق بهتر درك شده و سهم هر تمدن به خوبي نشان داده مي‌شود.
در فصل اول اين كتاب، طي بحثي نظري، سه ديدگاه در مورد حد فاصل تفكر اجتماعي و تفكر جامعه شناختي مطرح و در انتها ديدگاه چهارمي آورده شده است كه از آن نويسنده كتاب، غلامرضا جمشيديهاست.
بر اساس اين رويكرد كه در فصل اول به خوبي توضيح داده مي‌شود، چهار نقطه عطف در سير تفكر اجتماعي و جامعه‌شناختي بازشناخته شده است كه عبارتند از: عصر كلاسيك،‌عصر مسيحيت ، عصر اسلام و عصر مدرن.
بر اين اساس، هر عصري نيز واژگان تحليلي خاص خود را دارد كه در بالاي هر فصل با تمام دوره آورده شده‌اند؛ مانند عصر كلاسيك: دوره دولت - شهري. معني دولت - شهر اين است كه در اين دوره، كلمه «اجتماع» مورد استفاده متفكران عصر كلاسيك نبوده، به علاوه انسان و فرد در تحليل مسائل اجتماعي نه تنها نقشي نداشته‌اند بلكه واحد تحليل دولت - شهر نيز بوده‌اند.
در دوره اسلامي كه شاخص آن «ابن خلدون» است هم كلمه اجتماع به كار برده شد و هم انسان پايه و اساس نظريه‌ها قرار گرفت. به علاوه،‌ براي مطالعه اجتماع علم عمران تاسيس شد.
فصل پنجم به رنسانس اختصاص داده شده تا چگونگي تحول اجتماعي و تفكر در قالب فلسفه اجتماعي آرمان گرا و واقع‌گرا نشان داده شود. از آنجا كه قرن هجدهم نقطه عطفي در تحولات جامعه اروپاست به عنوان فصلي مجزا آورده شده است.
جامعه‌شناسي عصر مدرن: دوره جامعه - فرد است. مدعاي جامعه‌شناسي اين است كه با تكيه بر جامعه به تحليل مسائل مي‌پردازد. در اين فصل پس از يك مقدمه نظري،‌ سه تن از جامعه‌شناسان بزرگ مورد توجه قرار گرفتند: كنت، دوركيم و وبرسه.
كتاب «پيدايش نظريه‌هاي جامعه‌شناسي» را مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران در 172 صفحه، با شمارگان 5000 نسخه و به قيمت 2500 تومان منتشر كرده است.

 

 

خبرگزاری فارس