مهناز رضايي در مقدمه اين مجموعه در تعريف شعر نوشته است «شعر به ماهيتي ماورايي مانند است كه برگزيدگانش را بر مي‌ربايد و چون باز مي‌گرداند، درخششي سحرگون در شب چشمان‌شان بجاگزارده است.
شعر ماورايي است و از قوانين زميني تن مي‌زند.
بسيارند كساني كه بر اريكه‌اي خيالين تكيه كرده‌اند و تاج حقيقي مجعول بر سر نهاده‌اند. حقيقت شعر نزد هر كس جز لمحه‌اي از حقيقت آن نيست.»
اشعار اين كتاب كه گزيده‌اي از اشعار رضايي است در دو دفتر آمده‌اند. دفتر اول، سروده‌هاي جمع آوري شده در سال 1385 و دفتر دوم، سروده‌هاي جمع‌آوري شده در سال 1380 است.
رضايي در اين اشعار به جهان طبيعي و طبيعت توجه خاصي داشته است. آسمان، زمين، دره، صخره، كوه، دشت، بيابان، درخت، گل، نسيم و باد از جمله عناصري هستند كه او در شعرهايش به آن‌ها اشاره مي‌كند.
در شعري از دفتر اول او آمده است:
از كرانه شقايق مي‌گذري
و شاخه نازك انگشتانت
بر آينه امواج سرخ مي‌نشيند
و امتداد نازكي‌هايت
تصوير آسماني آب است.
تاجي از خار
و تازيانه‌اي بر جان
و
... لب‌ها كه ترك مي‌خورند
شط آن سوي محاصره است.
شن طوفان مي‌كند
و زانوي شترها مي‌شكند
و
پلك‌ها فرو مي‌آيد.
مجموعه شعر «پچ پچه» را انتشارات سخن‌گستر در 196 صفحه با شمارگان 1000 نسخه و قيمت 1900 تومان منتشر كرده است.

خبرگزاری فارس