به گزارش خبرگزاری مهر، سید مرتضی میرهاشمی نویسنده این اثر در مقدمه كتابش می نویسد : گفتگو در باب شعر فارسی و تحول آن در ادوار گوناگون از گذشته تا كنون همواره هم لفظ را شامل می شده است و هم معنا را. شاعران پارسی گوی از همان نخستین روزهای تولد شعر فارسی در پی آن بودند تا در غالب موضوعات طبع آزمایی كنند، از این رو همچنان كه به حماسه، مدیحه و وصف توجه نشان دادند از موضوعات دیگر همچون غزل، حسب حال، شكوی، خمریه، معانی تعلیمی، رثا و داستانسرایی غافل نبودند. این معنا در عین حال كه تنوع جویی ذوق گویندگان پارسی گوی را می نماید بیانگر مستعد بودن زبان فارسی برای پذیرش معانی گوناگون است.