این كتاب كم حجم در قالب تك گویی، در شش فصل و در سال ۱۳۴۲ نوشته شد اما تا سال ۱۳۶۰ یعنی ۱۲ سال پس از مرگ جلال منتشر نشد.

داستان كتاب درباره جلال آل احمد و بچه‌ دار نشدن اوست كه با این جمله آغاز می شود: "هر آدمی سنگی است بر گور پدرش". جلال در لابلای متن كتاب موضوعات و مطالبی را كه حول محور همین ماجرا اتفاق افتاده بیان می‌كند. می توان گفت هیچ یك از كتاب های جلال تا این اندازه شخصی نوشته نشده است. در این كتاب تناقض‌های درونی یك روشنفكر در قبال این مسئله خانوداگی ترسیم شده است. نثر آل احمد در "سنگی بر گوری" نثری روان و موجز است.

فصل اول "سنگی بر گوری" این چنین آغاز می شود: "ما بچه نداریم. من و سیمین. بسیار خوب. این یك واقعیت. اما آیا كار به همین جا ختم می شود؟ اصلا همین است كه آدم را كلافه می‌كند. یك وقت چیزی هست. بسیار خوب هست. اما بحث بر سر آن چیزی است كه باید باشد. بروید ببینید در فلسفه چه طومارها كه از این قضیه ساخته‌اند. از حقیقت و واقعیت. دست كم این را نشان می‌دهند كه چرا كمیت واقعیت لنگ است. عین كمیت ما..."

پیش از این آثاری چون "مدیر مدرسه" و "نون والقلم" از این نویسنده به انگلیسی برگردانده شده است.

درخواست کتاب	راهنماي خريد	سبد خريد	چاپ صفحه	ارسال به دوست