مطالبي كه در كتاب «قلندران پيژامه‌پوش» آمده همگي پيش از اين در ستون‌هاي روزانه كرگدن‌نامه و يا ستون هفتگي شهرهاي نامرئي چاپ شده‌اند.
طنزنويسي در ستون‌هاي روزنامه‌ها سنتي ديرين دارد. پيش از اين كيومرث صابري در روزنامه اطلاعات ستوني داشت با نام دو كلمه حرف حساب.
ميرفتاح در طنزهايش از چهار شخصيت پا به سن گذاشته كپورچالي، مؤيدي، اميرشاهي و روشن‌ضمير استفاده كرده است. اين چهار پيرمرد با پيژامه‌هاي راه‌راه‌‌شان خاطراتي دور و دراز، اذهاني مغشوش و شيطنت‌هايي دوست‌داشتني دارند.
كار اين شخصيت‌ها اين است كه به مناسبت‌هاي مختلف دور هم جمع مي‌شوند و لابلاي جدل‌ها و خاطرات خود به اخبار سياسي و اجتماعي روز مي‌پردازند.
صابري هم در ستون «دو كلمه حرف حساب» از تعدادي شخصيت مثل شاغلام و ممصادق استفاده مي‌كرد و آن‌ها را در موقعيت‌هاي مختلفي مثل آبدارخانه و پاي سماور و قوري، قرار مي‌داد تا درباره مسائل روز بحث كنند.
ميرفتاح هم در طنزهاي خود حرف‌هاي جدي و شوخي را از زبان كپور چالي، مؤيدي، اميرشاهي و روشن‌ضمير نقل مي‌كند.
نويسنده حتي بر تجمع اين چهار شخصيت پير عنوان «حزب قلندران پيژامه‌پوش» گذاشته و برخي مسائل تاريخي را نيز به نقد مي‌كشد.
در فصل «مردان سست‌عنصر» قرار است كه كپور چالي، مؤيدي، اميرشاهي و روشن‌ضمير با هم بروند و حزبي را راه بيندازند. اما اين كار نياز به مقدماتي دارد.
همين مقدمات است كه دستمايه طنز و شوخي مي‌شود. آقاي كپورچالي مي‌گويد: من شنيده‌ام كه راه‌اندازي حزب به اندازه استخدام شدن در ادارات دولتي مراحل سخت و پيچيده گزينشي دارد.
آقاي مؤيدي هم در پاسخ او مي‌گويد: با اين تفاوت كه اگر در گزينش ادارات قبول نشويد استخدام نمي‌شويد و اگر در گزينش احزاب قبول نشويد اسم شريف‌تان مي‌رود داخل فهرست سياه. چه بسا كار به زندان و تبعيد هم بكشد.
در طنزي كه در همين فصل آمده پاي حزب توده هم به ميان كشيده مي‌شود. آقاي كپورچالي معتقد است كه «توده‌اي شدن خيلي سخت نبود. فقط بايد كوه مي‌رفتي و سرود مي‌خواندي.»
آقاي مؤيدي در پاسخ به اين اظهارنظر مي‌گويد: اتفاقاً من هم يك بار توده‌اي شدم. يعني مجبور شدم كه روزهاي تعطيل كوهنوردي كنم.
كتاب «قلندران پيژامه‌پوش» طنز نوشته‌هاي سيدعلي ميرفتاح است كه نشر افق آن را در 229 صفحه با شمارگان 2 هزار نسخه و قيمت 3200تومان منتشر كرده است.

خبرگزاری فارس