|
 بازخواني آموزه‌هاي بعثت در خطبه‌هاي فاطمي
كتاب «سحر سخن و اعجاز انديشه (در بازخواني آموزه‌هاي بعثت)» تاليف محمدتقي خلجي از سوي انتشارات پرتو خورشيد تجديد چاپ شد. اثر حاضر، ترجمه وشرح دو خطبه از فاطمه(س) است؛ يكي استيضاح خليفه و همفكران او؛ و ديگري، گله‌گزاري از مسلمانان مرعوب و بي‌تفاوت و تماشاگر خاموش ـ‌مهاجر و انصار.\
حضرت فاطمه(س) اين دو خطبه را با اسلوبي بديع در اوج بلاغت و شيوايي، متانت و استحكام، ظرافت تعبير و ژرفايي معنا، همراه ويژگي بديهه‌گويانه‌اش، پس از ماجراي غم‌انگيز سقيفه و داستان پراندوه غصب «فدك» آن گاه كه خلافت اسلامي از اوج رسالت به فرود قدرت‌طلبي فرو غلتيده بود، ايراد كرد.
فاطمه(س) با طرح مساله «فدك» كه نماد خلافت اسلامي و مرزهاي آن، مرزهاي مسلماني است، در مسجد پيامبر(ص) نه در خانه شخصي خليفه، به دنبال استرداد حقوق تباه شده خاندان پيامبر(ص) و احياي اسلام نبوت و امامت و بازخواني آموزه‌هاي بعثت بود و در اين راه، البته پيروزي بزرگي به دست آورد؛ زيرا دست كم توانست مشروعيت حكومت را از حاكمان غاصب و ناديده‌انگار وصيت پيامبر(ص) باز ستاند و مردم مرعوب را از شگردهاي پشت پرده سياست و تزوير آگاه كند.
ايشان در ديدار با زنان بزرگان مهاجر و انصار در حالي كه در بستربيماري به‌سر مي‌بردند، با سخناني انتقادآميز و افشاگرانه به دفاع از علي‌بن ابي‌طالب(ع) پرداخت و از فداكاري‌ها و حماسه‌آفريني‌هاي او در صحنه‌هاي خطرخيز و مردافكن در راه سربلندي اسلام و عزت مسلمانان سخن گفت و از وسعت دانش و فرزانگي و هوش و درايت آن يگانه روزگاران در تدبيري امر حكومت و رعايت مصالح امت نوپاي محمد(ص) ياد كرد و در پايان، دردمندانه از راز انحطاط مسلمانان و آينده سياه و خونيني كه در پيش‌روي داشتند خبر داد.
گفتار معروف، شيوا، بليغ، دلنشين و آتشين، بيم‌دهنده و بيداركننده فاطمه(س)، حقيقتي ثبت شده در سينه قرون و اعصار است و در منابع اسلامي، به ويژه منابع اهل سنت، آوازه‌اي انكارناپذير دارد.
علامه محمدباقر مجلسي(ره) درباره اين خطبه چنين مي‌گويد: «اين گفتار، از گفتارهاي معروف و مشهوري است كه محدثان و مورخان شيعه و سني، آن را به سندهاي گوناگوني روايت كرده‌اند.»
علامه سيد شرف‌الدين نيز مي‌گويد: «گذشتگان از دودمان علي و فاطمه اين گفتار مهم را براي نسل‌هاي بعد از خود روايت كرده‌اند و سينه به سينه به ما منتقل شده است. اكنون ما فرزندان فاطمه(س) اين خطابه را از پدران خود روايت مي‌كنيم و آنان نيز از پدران‌شان و بدين‌سان در همه نسل‌ها، تا روزگار پيشوايان معصوم(ع).»
همچنين احمدبن ابي‌طاهر، معروف به ابن‌طيفور مي‌گويد: «در ديداري كه با زيدبن علي‌بن الحسين‌بن زيدبن‌علي‌بن الحسين داشتم، به او گفتم كه برخي مي‌پندارند اين گفتار، با همه بلاغت و شيوايي كه دارد، از آن فاطمه(س) نيست؛ بلكه ساخته و پرداخته ذهن "ابوالعيناء" است. وي در پاسخ چنين گفت: بزرگان آل‌ابوطالب را ديدم كه اين گفتار را از پدران خود روايت مي‌كردند و به فرزندان خويش مي‌آموختند و پدرم به روايت جدم، آن را از مادرم فاطمه(س) نقل مي‌كرد، پيش از آن كه جد ابوالعينا به دنيا بيايد.»
ابن ابي‌الحديد -شارح بزرگ و مسيحي نهج‌البلاغه- به نقل از كتاب «السقيفة و فدك»، اين خطبه مهم را نقل مي‌كند و در توصيف نويسنده آن مي‌گويد: «در مورد اخبار و احاديثي كه از قول اهل حديث ـ‌اهل سنت- و در كتاب‌هاي ايشان نقل شده است، نه كتاب‌هاي شيعه و رجال ايشان، كه با خويشتن شرط كرده‌ايم كه از آنها چيزي نياوريم و همه آنچه را در اين فصل مي‌آوريم و آنچه از اختلاف و اضطرابي كه پس از رحلت رسول خدا(ص) بوده است، بيان مي‌داريم، از نوشته ابوبكراحمدبن عبدالعزيز جوهري در كتاب "سقيفة و فدك" است. و اين ابوبكر جوهري محدثي پارسا و فرهيخته‌اي است مورد اعتماد و اديب بوده است كه ديگر محدثان او را ستوده و مصنفاتش را روايت كرده‌اند.»
چاپ دوم كتاب «سحر سخن و اعجاز انديشه (در بازخواني آموزه‌هاي بعثت)» در شمارگان 2000 نسخه، 623 صفحه و بهاي 100000 ريال راهي بازار نشر شد.
ایبنا
| 
