|
 سرخترين كلمه در قاموس عشق
چاپ نخست كتاب «سيماي كربلا (تاريخ شهر كربلا با نگاهي به حماسه عاشورا)» تاليف محمد صحتي سردرودي از سوي انتشارات ميثم تمار منتشر و روانه بازار نشر شد. اثر حاضر، پيشينه كربلا از زمان آدم ابوالبشر(ع) تا نيم قرن اخير را بررسي مي‌كند و نيم نگاهي هم به حماسه عاشوراي حسيني دارد.\
كتاب حاضر در هشت فصل، سيماي كربلا را به تصوير مي‌كشد؛ كربلا پيش از تولد، كربلا پس از تولد، آستان ثارالله، آثار تاريخي و ديگر زيارتگاه‌هاي كربلا، پناهنگاه ستمديدگان و سد راه ستمگران، كربلا؛ سرچشمه عاشورا، زيارت كربلا و تربت و تسبيح عشق، كربلا كانون علم و ادب.
مولف كتاب در بخشي از طليعه اين اثر مي‌نويسد: «و اين خيال خامي بيش نيست اگر كسي تصور كند كه ديگر آنچه كه بايد درباره كربلا گفت، گفته شده است و نمي‌شود در حق كربلا حرف تازه‌اي و مضمون نابي گفت! نه به هيچ وجه چنين نيست، بلكه:
تا قيامت مي‌شود از عشق گفت
تو مگو مضمون نابي نيست، هست
و اما آنچه كه ما مي‌خواهيم در اين دفتر كوچك و با اين قلم قاصر، از كتاب بزرگ و بي‌نظير كربلا بنويسيم؛ نوشتاري است اجمالي و انتخابي از دل‌انگيزترين دفتر تاريخ يعني حريم حماسه‌ها و مشهد شهادت‌ها، كربلا، شهر ثارالله. و از آنجايي كه از بزرگ حماسه "خون خدا" گفتن نه در خور اين خامه و نه در سهم اين سياهه مختصر است، بيشتر از شهر كربلا سخن خواهد رفت تا از عاشوراي كربلا، چرا كه اين كار بسيار بزرگ بر اين كوچك‌ترين، سخت سنگين است و دشوار...
سخن كربلا هميشه سرخ بوده و روايتش روايت رويش آلاله‌ها است و حديثش "حديث حريت" و حماسه‌ها و بيت بيت هر غزلش غريو غيرت و عزت است و تربتش تسبيح تشيع و مهر نماز عاشقان و خاك پاكش، نه تنها شفاي بيماران كه آيينه دل و مايه جلا و ضياي انديشه‌هاست. كربلا تفسير خونين "كرمنا"ست، راستي اگر كتاب كربلا نبود چگونه مي‌شد "و لقد كرمنا بني ادم" را فهميد و "لا تحسبن‌الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم برزقون" را درك كرد.»
كربلا كلمه‌اي نيست كه كسي آن را نشنيده باشد و درباره آن و حوادث حماسي و تاريخ‌سازش به فكر فرو نرفته و انگشت حيرت به لب نگرفته باشد. اين دلواژه بي‌نظير، در طول تاريخ خونين خويش، هميشه ورد زبان آزادگان و مطلع قصيده‌هاي غيرتمندان و سرود سرخ شهيدان بوده است.
كربلا بيش از آن كه نام يك شهر، يا اسم مكاني باشد؛ عنوان يك فرهنگ است، فرهنگي كه فراتر از زمين و زمان بوده و تا فراسوي فرداهاي بي‌نهايت نيز امتداد خواهد يافت. كربلا نه تنها با گذشت زمان‌ها و روزگاران دراز، فراموش و فرسوده نمي‌شود؛ بلكه روز به روز، روشن‌تر از پيش و سحر به سحر، سبزتر از دوش مي‌درخشد و تا بلنداي ابديت نيز خواهد درخشيد.
كربلا كتابي نيست كه كهنه شود و نه اسم مكاني كه محدود شود، بلكه مصدري است كه چشمه‌هاي جوشان و خروشان مكتب آزادگي و فرات‌هاي زلال فرهنگ ناب، از آن مشتق‌اند و تمام آلاله‌ها از آن آب مي‌خورند و هر آبشاري كه در گلزار شهدا ديده مي‌شود از آنجا سرچشمه مي‌گيرد. مبالغه نيست اگر گفته شود: «كربلا! كمال آفرين‌ترين، كلمه كتاب تاريخ است». كلمه‌اي كه از تكرارش هيچ كدورتي به دل نمي‌نشيند و هرچه‌قدر هم مكرر باشد؛ ملال‌آور نخواهد بود، درست مثل كلمه كريمه تكبير كه هيچ ابتكاري نيز در طراوت و تازگي به لطف آن نمي‌رسد، چرا چنين نباشد مگر نه اين است كه هيچ تكبيري كوبنده‌تر از كربلا به گوش تاريخ نخورده است و تا قيام قيامت نيز نخواهد خورد.
چاپ نخست كتاب «سيماي كربلا (تاريخ شهر كربلا با نگاهي به حماسه عاشورا)» در شمارگان 1200 نسخه، 208 صفحه و بهاي 35000 ريال راهي بازار نشر شد.
ایبنا
| 
