كتاب تاريخي و چهار جلدي «سرزمين جاويد» نوشته ماريژان موله، هرتسفلد و گيرشمن با ترجمه و اقتباس از ذبيح‌الله منصوري به كوشش انتشارات نگارستان به چاپ بيست و سوم رسيد. اين كتاب تاريخي بسياري از شبهات تاريخ ايران باستان را با دليل، اثبات و يا رد مي‌كند.\

در اين مجموعه كتاب از تهاجم‌ها، اساطير و تاريخي كه مربوط به دوران پيشداديان و كيانيان، مادها، هخامنشيان، پارت‌ها و ساسانيان مي‌شود، سخن رانده شده است. پس از آن نشان مي‌دهد كه تازيان و اقوام گوناگون ترك به ويژه مغول‌ها پس از هخامنشيان به ايران آمده‌اند و هميشه اين فرهنگ و تمدن و زبان ايراني بوده كه ملل و اقوام مهاجم را ايراني‌مآب كرده است. عنصر قالب در اصول بنيادي تفكر و بينش ايراني پويايي، سازندگي و بالندگي بوده و همواره به‌صورتي ذاتي در پس هر تهاجمي روند دوباره‌سازي و زنده شدن و رونق دوباره را در پيش گرفته و همواره چون كوهي استوار بر بلنداي تاريخ بر جاي مانده است.

در اين كتاب تاريخي آمده است: بي‌گمان فرهنگ و تمدن ايراني، از آغاز تاكنون استمراري بنيادي، پرتوان و پيوسته داشته است. اين فرهنگ و نمودارهاي فكري و معنوي آن، مانند حلقه‌هاي به هم پيوسته يك زنجير است. هر حلقه يا چند حلقه اين زنجير، توسط پادشاهان، دانشمندان، هنرمندان و حكيمان و عارفان و ... به فراخور زمان، مكان، ذوق و سليقه آنان ساخته و پرداخته شده است. به ترتيبي كه اين دانه‌ها و حلقه‌ها پيراسته و آماده شده است.

سازندگان هر عصر و دوراني، ميراث‌دار تجربه‌ها، آموخته‌ها و داده‌هاي پيشينيان خود بوده‌اند و نمي‌توانسته‌اند از آن گنجينه بي‌نياز باشند، اما هميشه برابر با زمان و مكان و در برخورد با فرهنگ‌ها و تمدن‌هاي ديگر و در بازار پر رونق داد و ستدها، بر آن‌چه كه از پيش به آنان رسيده، افزوده است. همين پويايي و ايستايي است كه فرهنگي هميشه در حال تحول، زنده و نو را براي نسل بعدي بر جاي نهاده است.