6 اسفند 1387
براي اين‌كه انگيزه كافي براي مطالعه كتاب «كودكان و رسانه‌هاي جمعي» را داشته باشيد، كافي است از خودتان بپرسيد چرا موضوعي مانند رابطه كودكان و رسانه‌هاي جمعي مهم است؟
براي پيدا كردن پاسخ چنين سوالي، نياز نيست چندان به ذهن خود فشار بياوريد. كافي است به اين مساله دقت كنيد كه معمولا كودكان اطراف شما يا كودكان خود شما معمولا بهترين و وفادارترين مشتريان رسانه‌هاي تصويري بويژه تلويزيون هستند. كافي است تلويزيون را روشن كنيد و كودك را در مقابل آن قرار دهيد. تا ساعت‌ها فرزند دلبند شما به تماشاي تلويزيون خواهد نشست و از حركت تصاوير آن لذت خواهد برد.در سنين بالاتر وقتي كودك حرف زدن را آغاز مي‌كند بسادگي تقليد از برنامه‌هاي تلويزيون و تكيه كلام‌هاي آن را آغاز مي‌كند و در سنين بالاتر ممكن است روزي تلفن شما به صدا دربيايد و براي توضيح درباره علت «دعواي برره‌اي» فرزندتان به مدرسه احضار شويد. اگر بخواهيم اين موضوع را كمي علمي توضيح بدهيم، بايد بگوييم رسانه‌هاي جمعي بخصوص تلويزيون فضاي فراغت كودكان را تسخير كرده‌اند و از سوي ديگر كودكان آسيب‌پذيرترين گروه‌هاي اجتماعي در مقابل اين رسانه به حساب مي‌آيند؛ اما با وجود اين مساله، رسانه‌هاي جمعي و بويژه تلويزيون گفتماني سنجيده، حساب شده و علمي در باب كودك ندارند. آيا همه اين مسائل نمي‌تواند انگيزه‌اي كافي براي نگارش كتابي با نام «كودكان و رسانه‌هاي جمعي» باشد؟
اين كتاب كه از سوي اداره كل پژوهش و آموزش سيما ارائه شده نوشته دكتر باقر ساروخاني است. ساروخاني تحصيلات خود را در رشته زبان و ادبيات فرانسه و نيز علوم اجتماعي انجام داده و فارغ‌التحصيل دوره دكتري دولتي جامعه‌شناسي دانشگاه پاريس است. اين چهره علمي اولين فردي است كه به تدريس جامعه‌شناسي ارتباطات در دانشگاه تهران پرداخته و از سال 1352 با 6 دانشجو تدريس جامعه‌شناسي ارتباطات را آغاز كرده است.
آغاز آموزش درس جامعه‌شناسي خانواده از سال 1347 در دانشگاه تهران از ديگر فعاليت‌هاي وي است. كتاب كودكان و رسانه‌هاي جمعي كه به عنوان بهترين پژوهش سال صداوسيما نيز شناخته شده از چند جهت اهميت دارد؛ اول اين‌كه اين كتاب تلاش كرده تا با شناسايي گفتمان درست، سنجيده و علمي در باب كودكاني ايراني در اين دوره از تاريخ به بررسي گفتمان چند برنامه تلويزيوني مرتبط با كودكان بپردازد. در بخش ديگر كتاب نظريه‌هاي مختلفي در حوزه كودك و رسانه‌ها بررسي شده است. نگاه تحليلي كتاب نيز سبب شده تا هر خواننده‌اي با مطالعه آن بتواند به معياري براي نقد و بررسي برنامه‌هاي كودك دسترسي پيدا كند.
روزنامه جام جم
