كتاب «حديث عشق» مفهوم عشق را از ديدگاه افلاطون، سهروردي، ابوحامد غزالي و عراقي بررسي كرده است. به اعتقاد محقق اين اثر، امكان همسخني ميان دو سنت فكري فيلسوفان و عارفان وجود دارد و اين دو گروه، سخناني نزديك به هم در باب عشق دارند._
نويسنده اين اثر، براي بررسي مفهوم عشق در انديشه اين چهار انديشمند، رساله «ميهماني» افلاطون، «في حقيقه العشق» سهروردي، «سوانح العشاق» غزالي و «لمعات» فخرالدين عراقي را دستمايه تحقيق قرار داده است.
در واقع اين كتاب بر آن است تا وجوه افتراق و متشابهات را در اين آثار نشان كرده، به تاثيرات تاريخي آنها بپردازد.
به عقيده شهرام پازوكي كه مقدمهاي بر اين كتاب نوشته است، نگارنده اثر ميكوشد تا با بررسي چهار رساله در باب عشق نشان دهد كه حديث عشق در زبانهاي گوناگون نامكرر است و همواره سخن تازهاي براي گفتن دارد.
همچنين وي معتقد است كه «در واقع، عشق مايه همزباني و بلكه همدلي اين چهار حكيم و عارف شده است. ادبيات عاشقانه به يمن عشق ادبياتي غني است و درباره عشق بسيار گفتهاند و نوشتهاند. تاكنون مباحث بسياري درباره عشق صورت گرفته و احيانا منتشر شده است، تا جايي كه به نظر ميرسد كه عشق مفهومي اصطلاحا دستمالي شده است كه سخن گفتن از آن ديگر لطف و جذابيتي ندارد، اما عليمحمد صابري، نويسنده اين اثر، فارغ از حرفهاي هميشگي و كليشهاي درباره عشق، به بررسي آكادميك آن ميپردازد.»
صابري در تحقيق خود به اين نتيجه ميرسد كه امكان همسخني ميان دو سنت فكري فيلسوفان و عارفان وجود دارد و نمايندگان دو سنت ميتوانند سخناني نزديك به هم در باب عشق داشته باشند.
آنگونه كه از اين تحقيق نتيجه شده است، هر چهار شخصيت متذكر اين نكتهاند كه عشق غيرقابل توصيف و بيان و امري دروني و شخصي است؛ عاشق با عوالم عشق و حالات آن درگير است و آن چه بيان ميكند، همين عوالم و حالات است.
كتاب «حديث عشق» در شمارگان 1650 نسخه، 313 صفحه و بهاي 75000 ريال از سوي نشر علم منتشر شد.
ایبنا
|