نيما سيفي مقدم در اولين مجموعه اش نشان داده كه دنياي غزل مدرن را به خوبي مي شناسد،او سهم و دريافت خود از اين گونه ادبي را به شكلي شايسته ارائه كرده و تا حدودي موفق عمل كرده است._

رسول آباديان:مجموعه «بودا بمان به خاطرنيلوفران باغ» جرقه هايي از يك ذهن خلاق را با خود يدك مي كشد كه مي توان گفت نياز دنياي ره گم كرده شعر امروز است،دنيايي كه ديگر به چند محفل غير حرفه اي خلاصه شده و روز به روز در گريز از مخاطب شتاب بيشتري مي گيرد.


«نيما سيفي مقدم »گرچه در اين مجموعه همه تجربيات خوب و بد خود را به شكلي شتاب گونه عرضه كرده اما بايد گفت كه حسن هاي كارش برمعايب آن مي چربد به شرطي كه در كارهاي بعدي اش گونه هاي سرايش را از همديگرتفكيك كند و رباعي و مثنوي و ترانه و...را با نام مجموعه غزل به چاپ نرساند.


شاعر در مجموعه مورد بحث عمده ذهنيت اش را به غزل معطوف كرده كه حاصل آن چندين غزل ناب است:«يادش به خير لحظه ديدار با شما/آن عاشقانه هاي غزل وار با شما/گفتي كه زود زود فراموش مي كني/باشد اشاره از من وا نكار با شما/يادش به خير دفتر شعري كه داشتم/باآن معاهدات عطش بار با شما/بعد از تمام خاطره هاي قشنگمان/ديگر غريبه گشته ام انگار با شما/ديگر گذشت هرچه كه در بينمان گذشت/بخشيدن رفيق خطاكار با شما/آيا هواي شعر جديدي نكرده اي؟/هر بار من سروده ام اين بار باشما»شكل كلي اين غزل نشان مي دهد كه سيفي مقدم شناخت نسبتا خوبي از قالب انتخابي دارد،قالبي كه به شرط بيرون كردن حس سرو ده هايي از شاعران ديگر (كه رد پايشان را نمي توان در خلال كارهاي اين شاعر ناديده گرفت ) مي تواند هر چه بيشتر در باروري يك ذهنيت خلاق كمك كند.

سيفي مقدم شاعربي ادعايي است كه اولين مجموعه اش را با جسارت تمام عرضه كرده و هنر خود را بدون هيچ هراسي به داوري عموم گذاشته است.

تصوير ها و دغدغه هاي سيفي مقدم در اين مجموعه تا حدودي به مرز تكرار نزديك شده اند يعني اين كه او يك حرف واحد را با چند رويكرد شعري ارائه كرده كه البته در جاي خود خالي از هرگونه اشكال است اما اودر بخش هايي از اولين مجموعه اش توقع مخاطب را از خود بالا برده اما نتوانسته از حدود اين توقع دفاع كند.

سيفي مقدم در قالب غزل چندين كار ماندگار عرضه كرده كه قطعا حرفي براي گفتن دارند اما بايد گفت كه ترانه هايش هيچ يك نشان از يك ذهنيت مستقل ندارند زيرا نه به لحاظ مفهوم و نه به لحاظ فرم در حدي نيستند كه پا را ازحد تجربيات ديگران در اين قالب فراتر بگذارند.

آن گونه كه پيداست شناخت و تسلط شاعر بر دو گونه غزل و رباعي بيشتر از انواع ديگر است زيرا او هنگامي كه با زبان غزل پيش مي آيد يك لحظه مخاطب را به اين فكر مي اندازد كه با صدايي نو مواجه است و هنگامي كه رباعي ها خوانده مي شوند اين حس قدرت بيشتري مي يابد:«آن جا صف سرخوشان پندارپرست/اين جا همه از چشيدن فلسفه مست/در گوشه خلوتي در اين سوي جهان/من عاشق هرچه هست جز هر چه كه هست» يا:«من از شب و اين خواب كهن مي ترسم/از ماندگي و ما نشدن مي ترسم/تنهايي و قرن ها و عرياني و مرگ/اي عشق بيا بيا كه من مي ترسم» و«كو معجزه تا به ماندنم تن ندهم/پيوند تورا به غربت من ندهم/اين جا كه منم صدايي آويخته نيست/اي مرگ بخوان كه بوي ماندن ندهم»

همان گونه كه گفته شد تاثير سروده هاي چند چهره برجسته عالم شعر در خلال سروده هاي سيفي مقدم به چشم مي خورد كه او با تقديم سروده اش به همان شاعري كه به سويش متمابل بوده حس امانت داري را به اثبات رسانده است.

شاعر در اين مجموعه در قالب مثنوي هم طبع آزمايي كرده كه حاصل آن چند مثنوي جاندار به لحاظ فرمي و تكراري به لحاظ مضموني است،مثنوي هايي كه بيشتر سروده هاي مرحوم محمد رضا آغاسي را در ذهن تداعي مي كنند:«اي شبم از شيوه ات آراسته/از شب گيسوي تو بر خاسته/شاخه گندم،من و صد كاسه آه/خوشه انجم زن و يك داس ماه/حاصل اين خواب پريشان توئي/ حادثه عشق پري جان توئي/در دل ما بنده نوازآمدي/نازو برازنده ناز آمدي......»

به هر حال مجموعه غزل مورد بحث از زاويه يك عرض اندام شاعرانه كاري قابل قبول است اما اي كاش شاعر قالب هاي سروده هايش را براي چاپ از همديگر تفكيك مي كرد ودر اين مجموعه فقط به ارائه غزل هاي خوبش مي انديشيد.

مجموعه«بودا بمان به خاطر نيلوفران باغ» سال 1387با شمارگان 1000نسخه و قيمت 1850 تومان توسط انتشارات روشن مهر عرضه شده است.