اين مجموعه شعر شامل 53 شعر سپيد سروده شده در سال هاي 80 تا 85 است. «مادر تنها»، «رمز»، «غروب»، «خواهش»، «بودن»، «واقعه»، «وجوب» و «آري ماه» عنوان برخي از اين سروده ها ست.

اين مجموعه در شمارگان 1100 نسخه و توسط نشر ثالث به چاپ رسيده است.

بخشي از شعر «لحظه»:

«تا ساحل اين مرز
آن لحظه باز خواهد گشت
تا كوري اعماق همين خانه
خواهد گذشت
گرچه كودك بيداري ست
اما دير غروب‌ترين روز تعبير يك خواب است.» 

شعرهای این كتاب از زبانی ساده بهره می‌برند. ارجاع‌های پیوسته به عناصر طبیعی و ایجاد پیوند میان آنها و عناصری از زندگی روحی و روانی شاعر، از ویژگی‌های این مجموعه است. زبان این مجموعه با وجود سادگی، گاه پهلو به زبان فخیم نیز می‌زند. برای مثال در این قطعه پایان‌بندی شعر «نزول چشم»:

«...
و اندرون گنجه فلزین‌اش
قولی
به ژرفنای مردمكان چشمان‌اش
آویخته بر زمین سرد.»