17 مرداد 1387
امام سجاد(ع) ضمن آگاهي دقيق از شرايط روز توانست با بهرهگيري از سنگر پرقدرت دعا براي بيان بخشي از عقايد خود استفاده و مانند پرتوي از خورشيد، بار ديگر تحركي براي توجه به معرفت، عبادت و بندگي در جامعه ايجاد كند
آن حضرت به دليل حالات ، روحيات، كمالات، اعمال، اخلاق و اوصافي كه داشتند به القاب زيادي ملقب شدند كه هر يك بيان كننده بخشي از خصلتهاي خاص و ويژه آن امام بزرگوار هستند:سيدالعابدين، زين الصالحين، وارث علم النبيين، وصى الوصيين، خازن وصاياالمرسلين، امام المؤمنين، منار القانتين والخاشيعن، متهجد، زاهد، عابد، عدل، سجاد، بكاء، امام الامة، أبوالأئمة، حبيب، زكى امين، زين العابدين.
چهارمين امام معصوم، حضرت علي بن الحسين، شخصيتي كه جد بزرگوارش، حضرت علي بن ابيطالب، او را بهترين فرد روي زمين بعد از پدرش معرفي كرده است، در مدينه منوره سال 38 هجري چشم به دنيا گشود.
دوراني كه امام سجاد در آن زندگي ميكرد، همه ارزشهاي ديني دستخوش تحريف و تغيير امويان قرار گرفته و احكام اسلامي بازيچه دست افرادي چون ابن زياد، حجاج و عبدالملك بن مروان بود. حجاج عبدالملك را مهمتر و برتر از رسول خدا ميشمرد و برخلاف نصوص ديني از مسلمانان جزيه ميگرفت و با اندك تهمت و افترايي مردم را به دست جلادان ميسپرد.
در سايه چنين حكومتي آشكار بود كه تربيت ديني مردم تا چه اندازه تنزل كرده و ارزشهاي جاهلي چگونه احيا شده است. در اين شرايط دو خطر بزرگ جامعه اسلامي را تهديد ميكرد: فرهنگهاي متنوع بيگانه و خطر تجمل پرستي .
در اين موقعيت لازم بود در زمينه علمي كاري انجام شود تا مسلمانان به اصالت فكري و شخصيت قانونگذاري ويژه خود كه از كتاب و سنت در اسلام الهام ميگيرد، واقف شوند. در اينجا ضرورت يك حركت اجتهادي (اطلاع رساني قوي) به نظر ميرسيد تا در چهارچوب تعاليم اسلامي، افق فكري مسلمانان گسترش يافته و نيروي اجتهاد و تلاش براي دستيابي به حق در دل آنها بيدار شود .
امام سجاد با آگاهي دقيق از شرايط اقدام كرد ، وي توانست از دعا براي بيان بخشي از عقايد خود استفاده و بار ديگر تحركي در جامعه براي توجه به معرفت و عبادت و بندگي ايجاد كند.
امام در اين سنگر قدرت بس شگرف تصويرهاي روشني از جامعه اسلامي و وظيفه مسلمانان را در برابر كفرگويان معين ميكند و مبارزه آنان را با منكرات مطرح ميسازد.
صحيفه سجاديه
دعاهاي امام سجاد داراي ظريفترين و عميقترين معارف است و بايد قدر اين مجموعه را دانست و با آن مأنوس بود و لحظات شب و روز خويش را با اين دعاها، از معنويت پركرد .
اهميت صحيفه سجاديه از آنجاست كه امام معصومى چون حضرت سجاد با خداى خويش با اين دعاها راز و نياز و نيايش مىكرده است. صحيفه، كه از آن به «زبور آل محمد» نيز ياد مي شوند، هم از نظر گوينده و هم از نظر مخاطب (كه پروردگار است) از ويژگى خاصى برخوردار است. صحيفه سجاديه علاوه بر محتواى عميق و مضامين متعالى كه در اين دعاها نهفته است، از نظر سند نيز استحكام خاصى دارد.
آن حضرت، بسيارى از معارف ناب اسلامى را در قالب دعاهاى صحيفه بيان داشته است. از اين رو مىبينيم كه در دعاهاى اين كتاب، ظريفترين مباحث خداشناسى، هستىشناسى، عالم غيب و فرشتگان، رسالت انبيا، جايگاه پيامبر و اهلبيت، فضايل و رذايل اخلاقى، شيوههاى شيطان در گمراه ساختن مردم، گراميداشت اعياد و يوم اللههاى مختلف، مسائل اجتماعى و اقتصادى، اشارات تاريخى و سيره، توجه دادن به مظاهر قدرت پروردگار و دهها موضوع مهم ديگر مطرح است.
قالب، قالب دعا و نيايش است ولى مضمون، تبيين دين و ارزشهاى اخلاقى و معارف قرآنى و وظايف عبادى و آداب بندگى است.
صحيفه سجاديه، حاوى 54 دعاست. برخى از دعاها بلند و مفصل است و برخى ديگر نسبتاً كوتاهتر هستند. خبرگزاری فارس
|