تبريزي از جمله شعرايي است كه محمد حسين شهريار در مثنوي بلندي،‌ وي را در رديف شاعران نامي و اديبان روزگار همچون اديب برومند قرار داده است.
ازجمله اشعار تبريزي در غزل مي‌توان به مطلع يكي از زيباترين غزل‌هاي او اشاره كرد:
الا اي قطره اشكي كه بر مژگانم آويزي
هزاران عقده بگشايي، اگر بردامنم ريزي

اين شاعر غزل سرا در قالب‌هاي ديگر شعري از جمله مثنوي قدرت و توان شعري خود را نشان داده است:
باز بهار آمد و دل، تنگ شد
اشك من و ناله، هماهنگ شد

و نيز در قصيده اين‌گونه سروده است:
اي جگر پيوند من اي آه شب پيماي من
تف خاراسوز تو از سينه سيناي من

اشعار تبريزي به تعبير سيد حسن امين، دنبال سنن كهن شعر كلاسيك فارسي است و مخصوصا غزليات او را مي‌توان از زمره شعر نئوكلاسيك و در رديف غزليات سيمين بهبهاني و حسين منزوي شناسايي كرد.
از جمله اشعار اين مجموعه مي‌توان به قافله عمر، وحشت آباد، كابوس، درد جنوب، ساقي غم، قمار زندگي، طبع آتش‌خو، ساز عزا، اشك، پيرايه، آرزوي كوچ، رازها، سخنور، عبرت، قفس، صاعقه، اميد وفا، گل گريه، بهار من، روياي من، بارگران، فرق من و بلبل ، جرم هنر، ناله سوخته، در كام شفق، اميدي نيست، آيينه دار ظلم، دولت عشق، زندان هستي، زخمه تقدير، روي عافيت، گلشن آزادي و به وقت گل اشاره كرد.
كتاب «فرياد» را انتشارات روزبهان در 184 صفحه، با شمارگان 1000 نسخه و با قيمت 4 هزار و 500 تومان منتشر كرده است.

 

 

خبرگزاری فارس