ثروتيان اقبالنامه را از ديدگاه ارزش ادبي و هنري و حتي حوادث تاريخي مستند، قابل قياس با ديگر آثار هنرمند گنجه نمي‌داند ولي با اين وجود اين مثنوي رازناك را در نوع خود بي‌نظير معرفي مي‌كند.
اين مثنوي، از لحاظ خردنامه‌هاي مربوط به يونان باستان و نظريه‌هاي نظامي گنجه‌اي و مخصوصا حكمت عملي از ديدگاه وي در قرن ششم هجري، داراي ارزش و اهميت خاصي است و شاعر توانا و حكيم هنرمند گنجه در نظم اين مثنوي به تبليغ حكمت عملي و آراستگي آن به اخلاق اسلامي نظري دارد و همه جا آيات و اخبار اسلامي را پيش چشم داشته و تا جايي كه توانسته خردنامه‌هاي حكيمانه يونان و حتي فرستاده هند را رنگ و بوي خوش ايراني _ اسلامي زده است.
متن اقبالنامه با مثنوي‌هاي ديگر نظامي (مخزن‌الاسرار، هفت پيكر، ليلي و مجنون، خسرو و شيرين) يك فرق اساسي دارد. ثروتيان آن فرق را اين مي‌داند كه «اجل مجال نداده و نظامي فرصت نكرده است تا اين آخرين اثر خود را بار ديگر در نظر بياورد و ابياتش را تغيير شكل بدهد». به همين علت است كه دوگانگي‌هاي ناشي از اثر دست هنرمند در آن ديده نمي‌شود وليكن تحريفات ناشي از عدم توجه كاتبان و سهوكاري‌هاي آنان قابل چشم‌پوشي نيست.
در اقبالنامه داستان‌هاي صنعت حال اسكندر با غلامي كه سرتراش او بود، قصه اسكندر با شبان، حكايت ارشميدس با كنيزك چيني، قصه زن قبطي و اكسير آموختن از ارسطو، حكايت نانواي بي‌نوا و توانگر شدن او، رسيدن اسكندر به پيغمبري، وصيت اسكندر، ناليدن اسكندر در وفات پدر و داستان‌هاي بسيار ديگري درباره اسكندر آمده است.
كتاب «اقبالنامه» را موسسه انتشارات اميركبير در 600 صفحه، با شمارگان 500 نسخه و به قيمت 13 هزار تومان منتشر كرده است.

 

 

خبرگزاری فارس