مرتضي احمدي در مقدمه كتاب و درباره آن نوشته است:
«هشتاد و پنج سال پيش پا توي اين دنيا گذاشتم. پدربزرگم تو بازار تهران حجره داشت و پدرم تو سبزي كاري امين الملك سقط فروشي. مادرپزرگم، پدربزرگم، پدرم، مادرم، زنم و خيلي از كس و كارهام توي همين تهران زندگي كردند و تك تكشون زير خاكش جا خوش كردند.»
او نوشتن كتاب پرسه را اداي دين به به مردم اين سرزمين دانسته است.
اين كتاب كه عينا مانند زبان عاميانه تهراني‌هاي قديم نوشته شده است، از شرح حال و روايت‌هاي راوي شروع مي‌شود و به شعرها و مراسم و آدم‌هاي مشهور و بازي‌هاي تهران قديم مي‌رسد.در قسمتي از كتاب درباره اصغر ديوونه مي‌خوانيم:
« بي آزار و مظلوم و دوست داشتني اما خل و چل بود با قامتي بلند و استخواندار و گوشت آلود. گردنش به شدت روي تنش تكان تكان مي‌خورد. چشم‌هاي درشت و غير طبيعي‌ش بدجوري تو كاسه تاب داشت. يكي از نيكوكارهاي كوچه يك انباري كوچك بهش داده بود كه تويش زندگي مي‌كرد. اصغر تمام ترانه‌هاي عربي را حفظ بود و آنها را باصداي كلفت و بلندش بدون كلام با زبان مي‌زد و توي كوچه نجم آبادي بالا و پايين مي‌رفت. موقعي كه آواز نمي‌خواند با خودش حرف مي‌زد...»
انتشارات هيلا كتاب پرسه را در 144 صفحه با قيمت 3هزار تومان منتشر كرده است.

 

 

 

 

 

 

خبرگزاری فارس