سهراب سپهري، شاعر و نقاش در نخستين روز ارديبهشت ماه سال 1359، چشم از جهان فرو بست. سپهري افزون بر برپايي نمايشگاه‌هاي نقاشي طي سال‌هاي فعاليت پربار هنري، مجموعه اشعار خود را نيز منتشر مي‌ساخت. «مرگ رنگ»، «زندگي خواب‌ها»، «آوار آفتاب» و «ما هيچ، ما نگاه» شماري از دفترهاي شعر اوست.\

سهراب سپهري در 15 مهر ماه سال 1307 در شهر كاشان به دنيا آمد. دوره ابتدايي و دبيرستان را در همان شهر پشت سر گذاشت. در خرداد 1324 دوره دانشسراي مقدماتي پسران را در تهران طي كرد و در آذرماه سال بعد با شركت در امتحانات ششم ادبي، ديپلم كامل دبيرستان را به‌دست آورد. 

مهرماه 1327 زمان آغاز به تحصيل سپهري در دانشكده هنرهاي زيبا دانشگاه تهران بود. اولين مجموعه شعر او به نام «مرگ رنگ» در سال 1330 منتشر شد. در خرداد 1332 مدرك ليسانس را با كسب رتبه اول و به پايان رساندن دوره نقاشي دانشكده هنرهاي زيبا دريافت كرد. 

در همين سال در چند نمايشگاه نقاشي تهران شركت جست. علاوه بر آن موفق شد كه دومين مجموعه اشعار خود را با عنوان «زندگي خواب‌ها» منتشر سازد. در اين سال‌ها توجه او به شعرهاي كوتاه ژاپني (هايكو) جلب شده بود. ره‌آورد جست‌وجوي او ترجمه و انتشار برخي از آن اشعار بود. 

سپهري در مرداد 1336 عازم سفر اروپا شد و پس از رفتن به فرانسه، در مدرسه هنرهاي زيباي پاريس در رشته ليتوگرافي (چاپ سنگي) نام‌نويسي كرد. سال بعد به ايران بازگشت. سفر دو ماهه سپهري از پاريس به رم، همراه با شركت او در بينال ونيز بود. سپهري براي آموختن فنون حكاكي روي چوپ، به توكيو سفر كرد و از رهگذر آن با مراكز هنري ژاپن آشنا شد. 

در بازگشت به ايران، در هند توقف كرد و به تماشاي تاج محل و ديگر بناهاي تاريخي و مذهبي هند پرداخت. او در اين زمان دلبستگي بسياري به مكاتب عرفاني هند نشان مي‌داد. كاميار عابدي درباره شاعري سپهري و اثرپذيري او از مكاتب عرفاني مي‌نويسد:«سپهري در اين دوره از شاعري، نگاه جديدي به هستي و انسان و زندگي و حقيقت مي‌اندازد. شور و فرزانگي و ايمان عارفان كهن ايران و زبان و لحن شعرهاي صوفيانه فارسي را مي‌توان در او سراغ گرفت». 

اولين نمايشگاه انفرادي سپهري در تالار عباسي تهران و در ارديبهشت 1340 برگزار شد. «آوار آفتاب» مجموعه اشعار ديگري از او بود كه در همين سال به دست دوستداران شعر سپهري رسيد. در مهرماه به تدريس در هنركده هنرهاي تزیيني پرداخت و در كنار آن كتاب شعر «شرق اندوه» را به چاپ سپرد. برگزاري نمايشگاه انفرادي در تالار فرهنگ در خردادماه و نمايشگاهي ديگر در دي ماه سال 1340 نشان از كار پيوسته او در نقاشي مي‌داد. 

دو سال بعد در بينال سان پاولو برزيل شركت كرد و در نمايشگاه گروهي هنر معاصر ايران كه در فرانسه برگزار شده بود، حضور پيدا كرد. در اين ساليان او با شاعراني همانند هوشنگ ايراني، نصرت رحماني، منوچهر شيباني و فريدون رهنما دوستي پيدا كرده بود. 

سپهري در سال 1343 بار ديگر عازم هندوستان شد. در اين سفر شهرهاي بمبئي، بنارس، دهلي، اگره و كشمير را ديد و به كشور پاكستان نيزسفر كرد. شعر بلند «صداي پاي آب» و شعر بلند ديگر «مسافر» او در آبان 1344 در فصلنامه «آرش» منتشر شد. 

در همين سال و سال بعد به اروپا رفت و كشورهاي فرانسه، اسپانيا، هلند، ايتاليا و اتريش را از نزديك ديد. برگزاري يك نمايشگاه انفرادي ديگر (بهمن 1346)، انتشار مجموعه اشعار جديد «حجم سبز» و برگزاري شب شعر سپهري در گالري روزن، از كارهاي او در سال 1346 بود. 

سپهري در كنار سرودن شعر، به هنر نقاشي نيز توجه بسيار داشت. شركت در نمايشگاه گروهي در تهران، شركت در فستيوال روايان فرانسه و برپايي نمايشگاه هنر معاصر ايران در باغ انستيتو گوته تهران، بخشي از فعاليت‌هاي هنري او در اين ساليان است. در سال 1349 نيز به آمريكا سفر كرد. 

سفر به يونان و مصر از رويدادهاي ديگر زندگي اوست. در خرداد 1355 مجموعه اشعار خود، به علاوه اشعار چاپ نشده‌اش را با نام «هشت كتاب» منتشر ساخت. اين مجموعه شامل كتاب تازه او «ما هيچ، ما نگاه» نيز بود. «هشت كتاب» كه توسط انتشارات طهوري عرضه شده بود، چند ماه پس از انتشار به چاپ دوم رسيد. 

سپهري افزون بر برپايي نمايشگاه‌هاي نقاشي فراوان، در طي سال‌هاي فعاليت پربار هنري، مجموعه اشعار خود را نيز منتشر مي‌ساخت. «مرگ رنگ» (1330)، «زندگي خواب‌ها» (1332)، «آوار آفتاب» (1340) و «ما هيچ، ما نگاه» (1356) شماري از دفترهاي شعر اوست. 

سپهري در دي‌ماه سال 1358 ناگزير شد كه براي درمان بيماري سرطان خون راهي كشور انگلستان شود. دو ماه بعد به ايران بازگشت و به فاصله كمي پس از آن در روز اول ارديبهشت ماه 1359 در بيمارستان پارس تهران چشم از جهان فرو بست. پيكر او را به زادگاهش انتقال دادند و در صحن امامزاده سلطان علي مشهد اردهال به خاك سپردند.

ایبنا

درخواست کتاب	راهنماي خريد	سبد خريد	چاپ صفحه	ارسال به دوست