بهتر از احساس مردم

كنكاش در زندگی چهره‌های برجسته ادبیات از آن رو اهمیت دارد كه می‌‌تواند دریچه‌های تازه‌ای را پیش روی مخاطب قرار دهد. نیما یوشیج به عنوان بنیان‌گذار شعر مدرن ایران یكی از كسانی است كه هنوز از لابلای نوشته‌هایش می‌‌توان به افق‌های تازه‌ای دست یافت. برای درك چنین موقعیتی لازم است كه علاوه بر مرور شعرها و یادداشت‌هایش درباره ادبیات، زندگی خصوصی‌اش را هم كنكاش كنیم. كتاب «عاشقانه‌های نیما» كه اخیراً به چاپ دوم رسیده پلی است بین مخاطب و دقیقه‌هایی كه او عاشقانه قلم در دست گرفت و در شب‌هایی تار از زیباترین چیزهای زندگی‌اش نوشت. ناشر در اشاره این كتاب نوشته است:

«از عشق بسیار گفته‌اند و بسیار هم خواهند گفت.در شعرها و داستان‌های شاعران و نویسندگان بزرگ و برجسته جهان از قلمروعشق حكایت‌ها ساخته‌اند و كلمه‌ها پرداخته‌اند. برخی از آنها، لحظه‌ها و تجربه‌های عاشقانه خود را نیز به ثبت سطرها و واژه‌ها رسانده‌اند. اما دراین میان شاعران و نویسندگان ایرانی بسیار اندكند كسانی كه تأمل‌ها و نامه‌های عاشقانه خود را به یادگار گذاشته باشند. شاعربرجسته معاصر نیما یوشیج یكی از این معدود نمونه‌هاست. در نامه‌های عاشقانه نیما ما با چشم‌اندازی بسیار لطیف و شورانگیز روبه‌رو می‌‌شویم، نامه‌هایی كه نه یك بار،بلكه باید چندین و چند بارخواند و از زلالی روح یك شاعر ارجمند روزگارمان سیراب شد.» این كتاب 52 صفحه است و 17 نامه نیما را در برمی‌گیرد. او در قسمتی از یك نامه می‌‌نویسد:

«من یك كوه‌نشین غیراهلی، یك نویسنده گمنام هستم كه همه چیز من با دیگران مخالف و تمام ارده من با خیال دهقانی تو، كه بره و مرغ نگاهداری می‌‌كنید متناسب است

بزرگ‌تر از تصور تو و بهتر از احساس مردم هستم ، به تو خواهم گفت چه‌طور

اما هیهات كه بخت من و بیگانگی من با دنیا، امید نوازش تو را به من نمی‌دهد، آنجا در اعماق تاریكی وحشتناك خیال و گذشته است كه من سرنوشت نامساعد خود را تماشا می‌‌كنم»