موضوع: جامعه شناسي نويسنده: حامد حاجی حیدری ناشر: اختران نوبت چاپ: اول تعداد صفحات: 286 صفحه تيراژ: 1500 نسخه قطع: رقعی قيمت: 50000 ريال
معرفي کتاب:
پروژه ی فكری گیدنز در زمینه ی مدرنیت ، در استمرار خط فكری قرار دارد كه از كتاب قواعد نوین روش جامعه شناسی و مسائل محوری در نظریه ی اجتماعی آغاز شد ؛ در استمرار خطی كه آهنگ تاسیس نوعی جامعه شناسی زمان محور را دارد. آنچه كنجكاوی ما را بر می انگیزد ، آن است كه یك جامعه شناسی با محوریت زمان چگونه جامعه شناسی ای خواهد بود ؟ آیا همچون فیزیك و ریاضیات قرن بیستم كه بر مبنای مفهوم تازه ی زمان بازسازی شد ، نتایج عجیبی به بار خواهد آورد ؟
گیدنز در جهت بنای یك جامعه شناسی زمان ، تلاش كرده است تا برداشت خود از تحول زمان رابرای تبیین مهم ترین موضوع فكری جامعه شناسان یعنی مدرنیت به كار بندد.
در این راستا، گیدنز در مقابل استعاره ی بوروكراسی وبر و هیولای ماركس، استعاره ی جاگنات (به معنای « خداوندگار حركت » ) را مطرح می كند كه رئوس درك وی از تحول مدرنیت را نشان می دهد . این استعاره گویای آن است كه برای فهم مدرنیت باید كار را بدوا از حركت یا فاصله گیری زمانی .... فضایی آغاز كنیم . از دیدگاه او « ساعت بعد یكنواختی از زمان تهی را بیان می كرد » ،ساعت مكانیكی كه « صورت اولیه ی آن در اواخر سده ی هجدهم آغاز شد ». از دیدگاه او یكنواخت شدن تقویم ها نیز گام مهمی در این راستا بود « تهی شدن زمان تا اندازه ی زیادی پیش شرط تهی شدن فضا است و اولویت علی بر آن دارد » .
تهی شدن زمان و فضا به مثابه ی وقوع فراگردهای از جاكندگی است و خصوصا از این بابت اهمیت دارند .
مكانیسم باز تولید جامعه ی مدرن كه به این سان شكل گرفته است باز اندیشی است . باز اندیشی ویژگی مدرنیت نیست ... « ویژگی معرف هرگونه كنش انسانی است » اما ویژگی باز اندیشی در دوره ی مدرن ، در سایه ی خصلت تهی زمان و فضا بی ثباتی و تحرك است : خرد در دوره ی مدرن ، هم از بابت ماهیت خودش و هم از جهت موضوع شناسایی خصلتی بی ثبات می یابد .
این سه ویژگی ، یعنی فاصله گیری زمانی – فضایی، از جاكندگی و باز اندیشی خصلت ویژه ی نهادهای مدرن را می سازند .
این كتاب بسط این سیر استدلالی و ابراز برخی دشواری های فرا روی آن را در دستور كار دارد
